چهار لالایی برای نخوابیدن

۱
برای سحر،سحرنمی شدتاقصه ای دست وپاشود.شوم جمعه بود.صدای مادرش در می آمدکه: شب
گناه ،تورو خدا...
سردبود.دندان سرد زمستان توی گوشتهای سحرفرومی رفت.ملافه ی پاره را روی خودش می کشید.
مادرش خسته ازخیابان پیچید.نزدیکش آمدولگدی محکم به پهلوی سحر زد.

2
سحریک شمع برداشت ولی نتوانست،بلدنبود گدایی کند.همیشه پدر ندیده اش راصدامی زد.پارافین
های داغ روی انگشتهای سفیدوکوچکش می ریختند.مادرش هلش می داد.دیدکه فایده ندارد.
داد زد:کمک کن تاحداقل یک پتوبخریم.
صدای گوینده ی تلوزیون ازداخل فروشگاه صوتی تصویری می آید،وضع هوای امشب رامی گفت:
امشب کاهش قابل ملاحظه دما راداریم.حدود 10 درجه ...(باید بخاری هاراروشن کرد).این ته صدای
مردصاحب مغازه بودقبل ازاینکه سحر راازجلوی مغازه براند.

3
سحردستهایش راها می کرد.می نشست ومادر دست درازمی کردجلوی عابران.درخانه ی خوش نمایی بازشد.صدای قهقه ازآن بیرون می زد.یک مهمونی بو دار تمام شده بود.زن که ته مانده ی غذاهاراتوی سطل می ریخت،تاسحر رادیدگفت:بیادختر،بیااینهاروبگیربخور،نترس،مونده  نیست. سحرفرارکرد.

4
لابه لای آدمها وماشینها که بی توجه به اومی گذشتند،انگشت به دهان می گشت.مادرش راگم کرده بود.بی اختیاراشک می ریخت.دیگرتوان ایستادنش نبود.رفت نزدیک خانمی شیک پوش، خواست دست درازکند،دستش راهم پیش آورد،ولی نه،دوباره گریخت.ازچی فرار می کرد؟
 ماشینهامثل عقربهای شاخ دار از روبرویش می گذشتند.چشم بست و در های وهوی نورو بوق ماشین گم شد.وسط خیابان همه که عقب رفتنداورادیدندکه ضجه می زد.بعدبلندشد وباتمام وجود
خودش رابه پیکان سفیدی زد.
روی خون چشم بست.
صدای مادرش که اورا بالاخره پیداکرده بود می آمد:پول خون دخترم راباید بدی.
راننده بهت زده به سحر نگاه می کردکه لبهای خونینش بازوبسته می شد.صدمه ی زیادی ندیده بود.
 
                         *یک مشت داستان مزخرف* شاهدپارسی1384