جنتی عطایی

آدم ها هرکدامشان" گمشده" ای دارند.این گمشده نزد مردان بیشتراززنان است(اصلا وابدا بحث  کدام جنس بهتر ازدیگری است نمیکنم)حال به هر دلیلی...

شاید خرده بگیریدکه،"زنان بنا بدلایل اجتماعی وفرهنگی در کنج خانه اند واز فعالیتهای اجتماعی دورند ونمی گذارندشان رشد ونمو کنند وپیشرفتی حاصل؛اما در مقابل ،مردان همه چیزدارند وهر کاری می توانند بکنند".

اما در کشورهای اروپایی وآمریکای شمالی وبعضی از کشورهای پیشرفته ی آسیایی،این حقوق زنان ومردان مساوی است وزن ومرد دوش به دوش هم ودر کنارهم نمو می کنندومدارج علمی، آکادمی ومدیریتی را به نسبت مساوی بدست می آورند،این گمشده بازهم برای مردان بیشتر از زنان است.به گمانم دلایل زیادی دخیل است که اینجا نه فرصتش هست ونه حوصله اش(برای خوانندگان وب)

این گمشده آنقدر قوی است که باعث ناراحتی ،بی حوصلگی،و ای بسا افسردگی می شود؛این احساس ها که سراغم می آید به قبرستان می روم وآرامم می کند.راههای زیادی امتحان شده (سفر،دوستان،لودگی وعیاشی، کار ، ورزش، کوه ودشت وغیره...)اما فعلاً این تنها مسکنی است که آرامش به همراه دارد...

 "هرشب میان مقبره ها راه می روم

شاید هوای زیستنم را عوض کنم" 

.

.

.

به من فرصت بده گم شم دوباره

توی آغوش بخشاینده ی تو

                                        "جنتی عطایی"

.

.

.

بیا با هم گم شویم
من در لباسهای گشادم
تو در خیالاتت
من کفشهای پاشنه بلندم را دور می‌اندازم
تا تق تق خوشبختی‌ام پاسبانها را خبر نکند
تو کتابهایت را
چرا که برای دوست داشتن من
به قلب نیاز داری نه علم،
بیا با هم فرار کنیم
از تنهایی
که در لباسهای گشاد جا برایش بیشتر است…
                                     "مژگان عباسلو"
.
.
.

بزرگی تنهایی ام ،نترساندت بانو
آدم های زیادی را کشته ام که موهایشان بوی تو را نداشتند...
این خون ها، سند ممنوعه های توست
که دکمه هایم را قبل از دهان مردم باز می کنی.....
تاوانش را تنها گردن می گیرم
... مثل همیشه....
کمی خودت را به آغوشم قرض بده
بهره ات را به "او" می پردازم
به قیمت نبودن های نزدیک من
نماندن های اجباری تو....
تنهایی ام نترساندت بانو
تو هم به زودی مثل من می شوی.....
                                   "مریم سوادکوهیان"
.
.
.
به اندازه ی باورهای هرکس با او حرف بزن،بیشتر که بگویی،تورا احمق فرض می کند.
.
.
.
ماچشم به فردای جهان دوخته ایم                ازبی پدری حکایت آموخته ایم
گفتندکه نسل قبل ماسوخته است               پس ما همگی نسل پدر سوخته ایم

                                            "علی صادقی"
.
.
.
اندیشیدن هماننددیدن نیست،زیراگاهی چشم هادروغ می نمایاند،اماآن کس که ازعقل نصیحت خواهدبه او خیانت نمی کند.
                                            "امام علی . نهج البلاغه.حکمت281"
.
.
.
تنهایی من
پُر از دلقک هایی است
با دماغ های قرمز
ازبس گریه کرده اند...
                                      "رضامحبی"
.
.
.
پَرِ تو یه سایه بون بود واسه من
توجهنمِ بزرگ زندگی...
                                    "مرجان"
.