بادست خط های بچه گانه

به یاد دانش آموزان روستای شین آباد

به یاد دانش آموزان روستای سفیلان (چهارمحال وبختیای)

به یاد دانش آموزانِ...

تو هم بلاخره در آتش سوختی

                                ابراهیم!

هی گله گله گوسفند به تپه هابردی

آتش دست وپا کردی

به سرنوشت سیب زمینی هافکر کردی و

خوشحال شدی

                    که مثل آنها نیستی. 

 یادت بخیر

می نشستی و
بی آنکه نُت هاچیزی ازتوبدانند،
                              بی تماشاچی،
برای حضار نی ناله می کردی
مثل بابابزرگ ها،
مثل خدانظر،
که گوسفندهاش
به موسیقی دیگری عادت نکرده اند.
حیف شد
درس امروزمان کمی شیرین بود
درسی ازنهج البلاغه
               "ای مالک...!"
خوش به حالمان که نیستیم
یک عده بعد ازما
نشسته اند ازکمبودها حرف می زنندو
نسبت به محیط ومساحت روستا،
حجم فاجعه را اندازه می گیرند،
وگناه را به گردن آتش می اندازند
اما آتش باید باشد
حتماًباید باشد،
تاعده ای دود بگیرندو
دادمان رابدهندبنویسند
بعدازکلماتی مثل وعده،
مثل هشدار،
یامثل همین کتاب هایی که سوخت،
                                     بنویسندکناربابا بعدنان
                                     بنویسندکناربابا بعدآب
                                     وآب ازآب تکان نخورد
می گویند،
مسولین امر نقشه هایشان رازیرو رو کرده اند
وهمین فردا
روستامان را کشف کرده اند
وسرمای ما را
به رسمیت شناخته اند.
نشر اکاذیب نباشد
عده ای آخرین نامه های سرگشاده ی ما را
روی شیشه های بی بخار خانه هامان دیده اند
                                           فیتیله فردا تعطیله.
حتماً دست خط های بچه گانه ی ما
نخواندنی بوده است
که تعطیلمان نکرده اند
اما
به کوری چشم دشمنان
خودِ فیتیله، غیرت به خرج داد
وبرای همیشه تعطیلمان کرد،
                              یادمان بخیر.
                                                       "سید محمدامین جعفری"